2/12
Anna Kańtoch - Diabeł na wieży 
*****
(nawet, nawet)
Książka jest zbiorem opowiadań kryminalno-fantastycznych, które łączy główna postać Domenica Jordana – badacza zajmującego się obserwowaniem wpływów, jakie na żywe organizmy wywiera magia. Tyle faktów, z oceną jest jednak ciężko.
Zacznę może od ogółu – uważam, że opowiadania o Domenicu wnoszą coś nowego do gatunku kryminałów przez swoją dwoistość stylu. Czytając je, niemal za każdym razem miałam na początku wrażenie jakbym czytała opowieść dla młodzieży (może to konwencja wieku oświecenia, postacie i motywy przywodzą takie skojarzenia), po czym zwykle jest takie sruuuu – zabójstwa dzieci, okaleczanie, gwałty… i to często dość mocno nakreślone.
Na pewno ciekawa jest postać Domenica, który z jednej strony wygląda jak dekadencki goguś, i trzeba mu przyznać, że bywa mocno zarozumiały oraz zmanierowany, z drugiej jednak strony naprawdę budzi sympatię dzięki błyskotliwej inteligencji, odwadze i umiejętności zachowania zimnej krwi.
Niestety, dla mnie ta postać ma bardzo duży minus – nie ewoluuje. Domenic stanowi swoiste drzwi do każdej historii, ale im dalej w las, tym bardziej pusty mi się wydaje. Postać, która zachowuje się zawsze tak samo i nie ma żadnych dylematów moralnych, stała się po prostu niewiarygodna po kilku opowieściach.
Niemniej sama fabuła przeważnie jest ciekawa, wielowarstwowa i trzyma w napięciu do końca. Myślę, więc że wielbiciele kryminałów powinni do mojej oceny dodać jeszcze jedną lub nawet dwie gwiazdki.
