Okolice strażnicy Lugo w Chell, późne popołudnie
Młodzi półbiegiem, półskradaniem się gnali poprzez śmietnisko przed siebie. Solos przyznał się sam przed sobą, że gdyby miał wskazać kierunki świata w Chell, doświadczyłby sromotnej klęski. Obok mała Brianna gnała ile sił w krótkich nóżkach, posapując przy tym zawzięcie.
Dzieciaki poprowadziły Heena pomiędzy spiętrzonymi śmieciami wskazując mu po cichu miejscówkę jaką ich zdaniem mógłby zająć. Faktycznie w pewnej odległości od strażnicy było przewężenie jakie pamiętał Luc ze swej podróży do fabryki z Cheechee. W teorii służyło Lugo jako dobry punkt obronny terrytorium wokół jego bazy. Gorzej przedstawiało się znaczenie taktyczne w przypadku jej opuszczenia.
Jeden z jego przewodników odwrócił się i wyseplenił:
- Tutaj planujemy sasackę. Ty wybies miejscófkę, dostosujemy do Ciebie. - Spojrzał w górę w twarz solosa.
- Nie ma nic dobrego bliżej? - Heen spojrzał na okolicę i na wyczucie zmierzył odległość od strażnicy widocznej w oddali. Na oko wyglądało, że stanowisko wskazywane przez dzieciarnię jest jakiś kilometr od strażnicy.
- Podejś blisej mosna, ale tam jego patrole choco więc nie bęcies kryty.
- Noż do kurwy nędzy!!! - solos wyglądał na mocno wkurwionego.
- Czy Sol leci sobie w… - Dopiero po chwili ogarnął się, że jest z dziewczyną i dzieckiem. To było śmieszne biorąc pod uwagę kim były Sasha i mała Brianna, oraz gdzie się wychowały, Lucifer jednak odruchowo zmełł dalsze bluzgi w ustach.
- Brianna, leć do tego matoła powiedz że wstrzymujemy akcję.
- Aha… - Mała pokiwała zaczerwienioną buźką.
- A czemu? - dopytała już w półobrocie.
- Bo to za daleko od strażnicy. Mówiłem, żeby zasadzić się tuż obok, bo nas kuta… bo nas sukinsyn minie inną drogą.
- Aha … - mała zaczęła bieg powrotny, ale sepleniący przywódca postukał Heena w ramię.
- Ej… jak chces się sasadzać tus obok? Capkę niefidkę mas? - Wskazał na okolice strażnicy, wokół której rozciągał się piaszczysty teren oczyszczony z większych wysypisk śmieci.
- Psecies to najlepse miejsce na sasackę.
- No ja pierdolę… - Heen spojrzał na chłopaka zmęczonym wzrokiem.
- A jak on pojedzie inną drogą, bo cwany skurwiel będzie wolał na zimne dmuchać, to jak go tu rozwalimy? I jak zdążymy do fabryki gdy on zmotoryzowany, a my z buta?
- To tseba mu odciąć inna drogę. - Młody wzruszył ramionami.
- Mosna na psykład ładunki sałosyć, albo odstafić któregoś s nas do sutu mołotofem. Tes śle?
- Wiesz jaki zasięg ma to działko, które on ma tam na strażnicy? Może napieprzać nim srogo i do woli w zasięgu wzroku. Ja z tego gówna operatora z tej odległości nie sięgnę. A jak obstawimy powiedzmy trzy różne drogi, to jadąc jedną on po prostu wyrżnie tę trzecią część sił co będzie tam na niego czyhać.
- Nie ma nas tylu, seby fsystkie drogi obstafić. Dlatego tunele f fykosystanie musą isć. I zagonić go w odpowiednią trasę.
Lucifera wiele kosztowało to, aby nie roześmiać mu się w twarz. Planowanie kurwa na stopniu taktycznym. Miał ochotę się rozpłakać. Plany według których działała ta banda opierały się na rdosnych 50%. Uda się, albo nie.
- No ja pier… - Bezsilnie zacisnął ręce w pięści. W końcu podniósł głowę.
- A rób kurwa co uważasz… - Zaczął rozglądać się czy nie znajdzie lepszej pozycji niż ta wskazana mu przez Briannę. Do takich akrobacji ważna była też pora dnia i położenie słońca.
- Co sukas? - zapytał jeszcze chłopak by się upewnić w działaniach Luca.
- Miejscówki gdzie się przyczaić.
Sepleniący gwizdnął na odbiegającą Briannę. Nie czekając na powrót małej, podzielił szybko grupę na dwie. Jedna miała rozłożyć się w niewielkim wylotowym gardle, druga miała przekraść się ku drugiej odnodze, którą Lugo mógł wybrać jako najbardziej przewidywalną trasę alternatywną. Brianna, która dobiegła już całkiem zadyszana, dostała przykaz, by czekać przy ostatniej hałdzie, w której były stworzone tunele.
W międzyczasie, Luc widział z daleka ludzi Lugo kręcących się po placyku wokół strażnicy.
- To będzie rzeź… - mruknął do siebie patrząc na siedzibę "szefa Chell".
- Sasha, dobry masz wzrok?
- Nie wiem. A co? Widzę, ślepa nie jestem. - Rozczochraniec spojrzał na Lucifera.
- Ty nie widzisz czegoś?
- Potrzebuję obserwatora. - Wskazał dyskretnie na wieżę strażnicy.
- Tam na podeście jest działko, a ja z początku będę skupiał się na wyjmowaniu celów tutaj. Potrzebuje błyskawicznej informacji kiedy ktoś tam pojawi się za tą big-giwerą aby przenieść ogień i go wyjąć. Inaczej albo nas tym powystrzela, albo będę musiał skupiać się cały czas na wypatrywaniu tam i nie wspomogę ogniem zasadzki. Rozumiesz?
- Aha - pokiwała głową chudzina
- czyli cały czas mam oglądać i mieć działko na uwadze. A mam iść tam bliżej? - Sashka najwyraźniej nie była przyzwyczajona do podejmowania decyzji.
- Musimy podejść bliżej, tu jesteśmy za daleko. Brianna, skocz przodem i wypatruj patroli Lugo oraz jakiejś dobrej miejscówki.
- Dobra. Lecę - mała stęknęła cichutko nabierając powietrza i pogalopowała ile sił w krótkich nóżkach.
Sasha zapatrzyła się za nią na chwilę, po czym zaczęła przemykać wolniej jej śladem.
- Idziesz? - szepnęła jakoś odruchowo do Heena.
Kiwnął głowa i skulony, wręcz zgięty wpół zaczął iść pomiędzy śmieciami bacznie obserwując teren. Naprawdę chciał przerwać akcję i średnio wierzył w sukces. Spojrzał na stary sfatygowany karabin…
Tylko najlepsi specjaliści na najnowszym sprzęcie, sprzęgach i specjalistycznej amunicji osiągali trafienia celów odległych między dwa, a trzy kilometry. Sprzęgi, i dobra broń pozwalały śrubować zasięg skuteczny i do półtora kilometra dla karabinów nie będących bronią snajperską i wyborową. Solos wątpił by ktokolwiek był w stanie oddać z tego “dziadka” skuteczny strzał na więcej niż kilometr. A może i nawet połowę tego. Na przestrzelanie broni i choćby sprawdzenie w jakiej jest kondycji nie było ani czasu ani pocisków. Z nieznanego sobie starego sprzętu Lucifer strzał na kilkaset metrów oceniał jako więcej niż ryzykowny nawet z cyberware, dlatego zbliżenie się do strażnicy było konieczne.
A tam patrole.
Cholera jasna…
W ciszy wraz z Sashą przemykał śladem niewielkiej sylwetki dziewczynki, która pokazywała się jedynie krótkimi błyskami, gdy jej ciemne włoski na chwilę pojawiały się to tu to tam. Ostatecznie dobiegli truchtem niemal na całkowitą granicę obstawianego przez ludzi Lugo terenu. Z każdym krokiem bliżej ryzyko wpadki rosło coraz bardziej. W końcu zauważyli Briannę, która wspięła się na spiętrzenie i schowała się niemal na jego szczycie.
- Zobacz. - Sashka wskazała palcem kucając i kuląc się.
- Tam dobrze?
Miejscówka wybrana przez małą znajdowała się niemal po środku obszaru między trasami obstawianymi przez młodych anarchistów. Nieco na prawo od strażnicy Lugo, więc solos musiałby lekko zmieniać pozycję. Jedynym minusem była wielkość spiętrzenia. Tam gdzie kilkuletnie dziewuszka schowała się z łatwością, dorosły mężczyzna byłby łatwiejszy do zauważenia dla uważnego obserwatora.
- Zmieścisz się?
- Będę musiał - uśmiechnął się do małej
- dobre miejsce.
Przez kilka minut starał się wygodnie umościć i składał się do różnych pozycji strzeleckich oraz wykonywał z każdej po kilka, kilkanaście przełożeń na cel znajdujący się na strażnicy aby wyrobić odruch. Trochę to trwało, ale Lucifer nie chciał odpuścić należytych przygotowań. Cel był bardzo daleko, a reagować nań należało jak najszybciej. Dopiero po jakimś czasie sięgnął po krótkofalówkę i zaczął próby wywoływania Lugo.
Pierwsze reakcje nadeszły po szóstej czy siódmej próbie. Usłyszał chrakterystyczne trzaski i przerywane zdania, które ledwo rozpoznał.
Połączenie wymagało powolnego dostrojenia by w końcu usłyszał:
- ...u Straż...ica jeden… strażnica jeden - głos po drugiej stronie wyostrzył się i pod koniec był już całkiem wyraźny: - odbiór.
- Tu fabryka, muszę mówić z Lugo. Odbiór.
- Kto mówi? Odbiór. - zdziwienie w głosie odbiorcy było słyszalne nawet przez staroć.
- Ochroniarz Nixx. Musze mówić z Lugo. Odbiór.
- Ochroniarz… - Głos chwilowo ucichł. - … Chwila. Nixx cała? Odbiór.
- Cała. Lugo.
Przez chwilę słychać było szmery, przebicia, trzaski aż ostatecznie w słuchawce odezwał się sam cappo di tutti cappi.
- Lugo. Odbiór.
- Lucifer. Jak z Twoją pamięcią Lugo? Odbiór.
- Zajebiście. Daj Nixx.
- Nie da rady chwilowo. Zapomniałeś mi powiedzieć co ona ze mna zrobi gdy przyjmę fuchę ochroniarza?
- Gdzie Nixx? - Lugo nie skomentował retorycznego pytania.
- Zarabia. Za pół porcji protożarcią sprzedaję ją na godzinkę. Myślę, że do północy zerżnie ją nawet ta część jej ekipy co się wciąż broni w sekcji laboratorium. Kto by nie chciał? Kto by odpuścił okazję? Jak myślisz Lugo? Też chcesz?
- Coś ty skurwielu zrobił? - Lugo wrzasnał tak głośno, że wokół przyczajonego Luca poszło echo.
- Jeszcze nic, ja na końcu. Przewiduję zabawę z palnikiem.
- Jeśli spadnie jej włos z głowy, pożałujesz, że się urodziłeś jebańcu - głos szefa Chell przypominał warkot.
- Spadnie, trochę więcej niż włos. Jednak może żyć. Nie będzie z tego szczęśliwa za każdym razem gdy spojrzy w lustro..., ale hej! Życie to życie, nie? Jak przyjmiesz moją ofertę.
- Jaką ofertę? Dorwę Cię to pożałujesz, że w ogóle się urodziłeś!
- Nie cwaniakuj. Chodzi o jej życie, więc obaj wiemy, że będziesz chodził jak piesek na sznurku. Przeproś za swoje niewychowanie i skupmy się na interesach.
- Gadaj co za oferta i pamiętaj, że jeśli coś jej zrobisz, zrobię to tobie w trójnasób skurwielu.
- To fizycznie niemożliwe Lugo. Ot szczegóły anatomiczne budowy mężczyzny i kobiety. Miałeś przeprosić.
Lugo rozłączył się.
Lucifer, odłożył krótkofalówkę i zaczął obserwować strażnicę i plac, gdzie po chwili zaczął się zwiększony ruch. Ludzie ojca Nixx zaczęli przygotowywać się do czegoś, co najwyraźniej zażyczył sobie ich szef. Kilkunastu chłopa zostało na warcie, reszta przygotowywała wozy, zbroiła się.
- Ojć - szepnęła Sashka leżąca obok Heena.
- To tak miało pójść? - Spojrzała na reportera niepewnie spod skołtunionych włosów.
- Mhm - potwierdził solos obserwując strażnicę.
- Brienna, leć do miejsca zasadzki. Daj im znać, że powoli się zaczyna. Potem wróć tutaj, bym miał z nimi kontakt.
- Okej! - pisnęła mała i zjechała ze wzgórka.
- To co dalej, Luc? Siedzimy tutaj? - dopytywała młodsza śmierdziuszka.
- Aha, miejsce nie najgorsze. Jest pole ostrzału i na wieżę i na miejsce zasadzki. Obserwuj strażnice tak jak mówiłem.
Sasha skinęła głową i obgryzając paznokcie wślepiła się w plac i wieżę przed nimi. Tam zaś trwały przygotowania. Lugo najwyraźniej wprowadził do swojej organizacji chociaż podstawy dyscypliny bo nie było tam latania bez sensu w kółko. Heen rozpoznał pewne elementy ze swoich czasów wojennych: ktoś wydawał broń, jakakolwiek by ona nie była, ktoś sprawdził pojazdy i dolewał benzyny. W sumie około dziesięciu ludzi wsiadło do trzech łazików. Ruszały powoli gdy w ostatecznym rozrachunku do środkowego pojazdu wskoczył jeszcze Lugo. Tego wskazała Lucowi sama Sashka z podnieceniem szarpiąc go za rękę.
- Jest, jest! - wykrzyknęła scenicznym szeptem.
- Mhm… obserwuj wieżę. - Solos zaczął śledzić wzrokiem jadącą mini-kolumnę przez lunetę aby upewnić się czy to na pewno sam szef dołączył do grupy ekspedycyjnej.Nie dało się pomylić tej zniekształconej twarzy z nikimi innym.
- Jestem, jusz jestem - dyszała za to mała bruneteczka, która wspinała się powoli po spiętrzeniu.
- Są gotowi. Będziesz robił dziury? - zapytała radośnie.
Pojazdy ruszyły najpierw gęsiego a potem rozciągnęły się w jedną linię i nabierając szybkości zaczęły zmieniać szyk i rozjeżdżać się na dwie strony.
Najwidoczniej Lugo uznał szybkość za swój atut w pokonaniu wąskiego gardła wyjazdu.
- Dwójka na strażnicy, Luc! - mruknęła Sasha, która nie odrywała wzroku od wyznaczonego jej punktu.
- Obserwuj ich - odpowiedział sucho Heen wciąż śledząc nadjeżdżające pojazdy. Łazik Lugo zmierzał w przewężenie na którym rozłożyła się większa grupa czekających w zasadzce anarchistów, dwa kolejne kierowały się drogą na prawo od solosa by wielką hałdę na której się zaczaił objechać z drugiej strony. Nie mógł na razie strzelać do strażnicy, musiał sprawdzić najpierw broń na bliższym celu. z drugiej strony strzelanie zbyt szybko oznaczało możliwość zaalarmowania Lugo nim wjedzie w zasięg zaczajonych chłopaków. Zbyt późno i jedno pudło to brak możliwości poprawki i wydostanie się łazików z pola ostrzału.
Zagryzł wargę śledząc lunetą i lufą pierwszy z dwóch łazików objeżdżający go od prawej. Czekał.
- Brianna, wyjrzyj z drugiej strony i mów kiedy samotny łazik będzie w pozycji z której już nie ucieknie naszym. Sasha nie spuszczaj oka z wieży.
Bruneteczka przesunęła się nieco bliżej brzegu i przylgnęła do niego, Sasha zaś całkowicie nieruchomo śledziła punkt przed nią.
Sekunda, dwie, pięć... łaziki zbliżały się prując pełną parą. Te po prawej stronie gnały ścigając się same ze sobą, a pojazd “pod kontrolą” małej zbiżając się do przesmyku jeszcze przyspieszył.
- Jeszcze nie, jeszcze nie - powtarzała mała z zapartym tchem.
- Jeszcze nie… teraz!!! - wykrzyknęła cicho chociaż wśród hałasu czynionego przez zbliżające się pojazdy i tak nie było jej słychać.
Dwa pojazdy w lunecie Luca też dotarły do miejsca rozdzielenia się i to tu wyskoczyli na nie anarchiści. Ludzie Sola nie próżnowali i z lewej strony Heena też rozległy się strzały. Lucifer pociągnął za spust, tylko po to by zarejestrowac zacięcie się zamka.
- KUUURWAAAAAA!!! - krzyknął siłując się z mechanizmem trochę na ślepo, bo nie odrywał oka od lunety, a tej od widocznego celu. W końcu puściło, na kolejne ściśnięcie cyngla padł oczekiwany strzał.
Pierwszy z trzech.
Pierwszy kierowca, drugi kierowca, operator działka na strzelnicy.
Z dopalaczem i sprzęgiem broni byłaby to rutyna. Pif, paf, paf, trzy trupy. Tu i teraz to już nie było takie proste. Solos przytrzymał lunetę na celu o jakąś sekundę dłużej niż było trzeba, aby dokładnie ocenić miejsce trafienia kuli względem wycelowania przez celownik optyczny. Tak jak podejrzewał, pamiętający chyba jeszcze druga wojnę światową złom znosił. Kierowca oberwał zachlapując krwią panel rozdzielczy, ale rozrzut był widoczny. I to na taką odległość… Gdy strażnica była kilkadziesiąt razy dalej.
- Działko, działko! - krzyknęła Sasha gdy tylko padły pierwsze strzały. Faktycznie, pozostawiony na strażnicy człowiek Lugo puścił pierwszą serię by ochraniać szefa. W tym samym momencie Lucifer rejestrował już eksplozję krwi na piersi kierowcy drugiego łazika. Uwzględniając defekt broni celował niżej, w korpus, bo zamierzał uwzględniać znoszenie pocisku, a chciał mieć pewność trafienia. Korekta sprawdziła się. Strzał był celniejszy gdy mierzyło się lekko w bok. Tylko na ile takie korygowanie celu mogło dać efekt na dalekim zasięgu…?
Pierwszy z łazików wpadł w poślizg nawet przyspieszając jeszcze przed hałdą odpadów, widocznie trafiony kierowca zblokował się w przedśmiertnym skurczu na przyśpieszeniu pojazdu. Drugi jechał lekkim zygzakiem wykazując brak kontroli. Pasażer próbował sięgnąć po stery, ale Luc tego już nie widział...
Wyćwiczonym i odmierzonym wcześniej ruchem przerzucił broń na strażnicę oszczędzając ułamki sekund w szukaniu jej w lunecie co byłoby pewne, gdyby bez sprzęgu zmieniał ostrzał o tak duży stopień. Zagryzł wargę niemal do krwi. W głowie szybowało mu sporo myśli obracających się tylko wokół tego jaką wziąć korektę celu na kilkaset metrów.
Na wszelki wypadek znów celował w pierś. Większy cel, większa szansa.