12. Idealny stan - Brandon Sanderson
**** - czytelniczy fast food

Ciężko mi to nazwać książką, przez to, że utwór liczy sobie 84 strony. A font/glif/czcionka czy jakkolwiek to się naprawdę nazywa jest całkiem duży/duża. Więc podejdę do Idealnego Stanu jak do opowiadania.

Opowiadanko jest cyberpunkowe - ludzie są tutaj mózgami w słoikach, a życie każdego z nich, to symulacja całego świata, w którym każdy z nich jest jedną z najważniejszych postaci czy też najważniejszą osobą. Fabuła skupia się na Kairominasie, człowiekowi, którego świadomość żyje w świecie fantasy i jest tam cesarzem, który podbił cały świat.

Światy i żywoty tych ludzi nadzorowane są przez niewielką liczbę osób, które żyją normalnie, przyrównałbym to do adminów i moderatorów gier MMO. Z tego, co dowiadujemy się o świecie, to tylko tyle. Trochę szkoda, bo ma to potencjał, ale nie ma czego spodziewać się po krótkim opowiadaniu.

Fabuła skupia się na wyruszeniu bohatera do świata wspólnego (czy jak to się tam nazywa) gdzie spotykać się mogą, nazwijmy to tak, awatary ludzi. Tam nasz Kairominas ma spotkać kobietę, której genotyp zostanie połączony z jego genotypem przez administratorów, by stworzyć nowego człowieka. Może wydawać się to z jednej strony podniosłe, a z drugiej durne (randka jako główny motyw książeczki), jednak w trakcie poruszonych jest kilka ciekawych tematów.

Ale! Czy zachęcam do przeczytania? Jeżeli chce się wydać dwie dychy na opowiadanie w twardej okładce i przeczytać to w godzinę, to polecam. Ale nawet nie będę nakłaniał, bo lepiej za połowę ceny kupić Nową Fantastykę i dostać więcej tekstu i pomysłów.